خود آموز خود-روزه دار-نمایی

من در گذشته دو خود آموز نوشته ام : یکی خود آموز خود بزرگ نمایی و دیگری  خود آموز خود شاعر نمایی. بحمدالله هر دو با استقبال کسانی رو برو شدند که در این دو زمینه به منابع معتبر دسترسی نداشتند. استقبال به حدی بود که آن دو خود آموز در اندک زمانی نایاب شدند.
از آنجا که فعلا ماه رمضان است و بعضی مردم ( یعنی هفتاد و هفت در صد برادران و خواهران شجاع و مسلمان ما) به خاطر امراض لاعلاجی چون گشنه گی و تشنه گی بیش از حد نمی توانند از سر صبح تا قلب شام دهان خود را ببندند و در عین حال مجبور اند که رعایت آداب مسلمانی را هم بکنند , بنا بر این بنده تصمیم گرفتم که به کمک این عده بشتابم و یک " خود آموز خود- روزه دار -نمایی" بنویسم. امیدوارم ( و به قول شیخ بحرانی مشهور به دشمن دوغ رجای واثق دارم) که این خود آموز بسیاری از برادران و خواهران محترم را به کار خواهد آمد.
 " خود-روزه دار-نمایی" اصطلاحا به حالتی گفته می شود که در آن فرد مسلمان نان خود را خوب  زده ( چون در ماه رمضان غذا ها به جای خورده شدن زده می شوند) اما کوشش می کند این طور وانمود کند که نزده. خودش می داند که زده , اما می خواهد دیگران را متقاعد کند که نزده.
برای این که در این کار موفق شوید روش های زیر را به کار ببرید:

1- در حضور چند آدم روزه دار گاه گاه دست تان را روی شکم تان ببرید. به گونه یی که آنان متوجه شوند که شما مشکلی دارید.
وقتی از شما پرسیدند که مشکل چیست , آهی بکشید و بگویید :
" دیروز کسی می گفت که اگر آدم ترشی بخورد در طول روز کمتر تشنه می شود. حالا معده ام درد می کند". بیشتر از این توضیح ندهید چون خراب می شود. آن وقت آنان یقین می کنند که شما روزه دارید.

2- با خنده و شوخی تظاهر به روزه خواری کنید. در جواب کسانی که احتمالا فکر کرده اند شما روزه نمی گیرید و سخنان شان رنگ اعتراض دارد , با خنده اعتراف کنید که در همه ی عمر خود حتا یک روز هم روزه نگرفته اید. این " حتا یک روز" خیلی مبالغه آمیز به نظر می رسد و دیگران را به شک می اندازد. دقیقا در همین وقت به ساعت تان نگاه کنید و بگویید : " از شوخی گذشته من تا چهار ساعت دیگر به راستی هم فرق زمین و آسمان را نخواهم فهمید". آن گاه برای محکم کاری شروع کنید به شکایت از دست ملاها که خیلی سخت گیری می کنند. بگویید : " به نظر من خداوند رحمان و رحیم است و فکر نمی کنم نیم دقیقه پس و پیش افطار کردن برای اش زیاد مهم باشد".

3- در جمع روزه داران میانه سال و بزرگ سال از خود بد بگویید. مثلا بگویید که چه طور وقتی که جوان و جاهل و مغرور بودید هفده روز تمام روزه ی تان را خوردید. اعتراف کنید که هنوز هم آن هفده روز روزه بر گردن تان هست. این کار تان سبب می شود که مردم احتمال روزه خواری فعلی تان را صفر ببینند. آن هفده روز ساخته گی را هم به حساب جوانی و جاهلی تان می گذارند و می گذرند.

4- در باره ی شستن و بورس کردن دندان تان حرف بزنید. بگویید که چون معمولا عادت دارید در طول روز دندان تان را بورس کنید فعلا دچار مشکل شده اید چون شب ها این کار را فراموش می کنید. آن گاه حتما در جمع کسی هست که عاشق دادن اطلاعات شرعی به دیگران است. او به شما می گوید که چرا حالا در طول روز دندان تان را بورس نمی کنید. به او بگویید که خوب نمی شود دیگر. مزه ی خمیر دندان به حلق آدم می رود. آن گاه او به شما اطمینان می دهد که این کار اشکال شرعی ندارد. به این ترتیب همه مطمئن می شوند که شما آداب روزه داری را به حد افراط رعایت می کنید.

5- اگر دوستان مذهبی و روزه دار تان شما را سر خوردن چاشتانه و یا صبحانه گیر کردند از جای خود برخیزید و لنگ لنگان به طرف شان بروید و با آنان احوال پرسی کنید. حتما از شما می پرسند که چرا می لنگید. جواب بدهید : " ماه ها بود که در این قسمت آخری ران ام یک غده ی بسیار دردناک پیدا شده بود. پریروز که پیش داکتر رفتم اصرار کرد که این غده حتما باید کشیده شود. همان روز جراحی کرد و یازده رقم دوا داد و گفت که آن ها را باید تا یک ماه دیگر مصرف کنم. خیلی خونریزی کرد. فضل خداوند شد که بخیر گذشت".  دوستان تان با خود خواهند گفت : " ما تعجب کرده بودیم که این چه طور روزه ی خود را می خورد".

6- اگر در خانواده ی تان همه روزه می گیرند شما هم دو سه روز اول را واقعا روزه بگیرید. روز چهارم در دست شویی یا آشپز خانه بروید و در را ببندید و شروع کنید به واق زدن , طوری که همه فکر کنند شما استفراغ می کنید. وقتی بیرون آمدید حتما بر دیوار تکیه کرده حرکت کنید. آن وقت اعضای خانواده ی تان یک صدا به روزه گرفتن تان اعتراض می کنند. روزه ی تان را بشکنید و تا روزهای بیست و هفت و بیست هشت رمضان روزه ی تان را بخورید. گاه گاه واق زدن را فراموش نکنید. از روز بیست و هشتم تا آخر رمضان روزه بگیرید  و هر چه دیگران اصرار کنند که روزه نگیرید قبول نکنید. حتا ملامت شان کنید که چرا تا حالا نگذاشته اند روزه بگیرید.  برای محکم کاری یک روز پس از عید هم روزه بگیرید. 

7- وقتی در جمعی هستید که در آن چند نفر روزه نمی گیرند اما اکثریت روزه دارند , به شدیدترین نحو به آدم های بی روزه حمله کنید. آن ها را بی اخلاق , بی غیرت و حتا بدتر از آن معرفی کنید. و فورا کسانی را که مشکلات صحی دارند یا مسافر اند معذور بدانید. در این حالت توهین کردن به کسانی که مجبور اند از خود دفاع نکنند لذتی خاص دارد. در ضمن گفتن ندارد که این حمله های شما دیگران را متیقن می سازد که خود تان روزه دارید.

8- وقتی می خواهید از نزد جمعی از آدم های متدین بروید پیش از رفتن اعلام کنید که روزه گرفتن بدون نماز خواندن هیچ سودی ندارد. آن گاه اعتراف کنید که خود تان گاهی نماز های تان را به وقت دقیق شان نمی خوانید و از این بابت همواره احساس گناه می کنید. وقتی که شما رفتید دیگران ممکن است در باره ی کاهلی تان در نماز حرف بزنند اما در باره ی روزه داری تان شک نخواهند کرد.

9- اگر متوجه شدید که در جمع افرادی هستید که مثل خود شما طرار اند و  فقط تظاهر به روزه داری می کنند , یک بوتل آب را بردارید و نیم آن را یکباره سر بکشید. اگر کسی طوری به شما نگاه کرد که گویی از این کار تان خوش اش نیامده نزدیک اش بروید و به آهسته گی بگویید : " زیاد خود را نساز , من خودم ختم این کارهایم!".