بی بی سی خبر داد :
« حمله مشترک ناتو و روسیه به چهار کارگاه تولید مواد مخدر در شرق افغانستان، انتقاد شدید رئیس جمهوری این کشور را برانگیخته است».
آقای کرزی که در یک کنفرانس خبری با روزنامه نگاران افغانستان سخن می گفت این رویداد را تلخ توصیف کرد و گفت :
« این اولین بار است که یک کشور خارجی ، یعنی روسیه ، در کمال بی شرمی بر خاک ما تجاوز می کند». وی در تایید گریه های یک خبرنگار وطنی - که بی وقفه اشک های خود را با گوشه ی دستار خود پاک می کرد- گفت :
« شما دقیق گریه می کنید. ننگ است به خدا که که که که که که روس ها باز بیایند».
رئیس جمهور افغانستان در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید « میان حمله ی روس ها و ناتو چه تفاوتی هست؟» گفت :
« بسیار تفاوت هست. ما الحمدالله همین طور مردم خوب هستیم. نمی گویم مشکلات نداریم. داریم. زیاد مشکلات داریم. ولی به فضل خداوند متال حل می کنیم. مارشال صاحب و استاد خلیلی و ریش سفیدان همه در خدمت هستند. وزیر صاحبان کار می کنند». خبر نگار مذکور دو باره پرسید : « ببخشید . سوال من این بود که چه فرقی هست بین حمله ی روس ها و نیروهای ناتو؟». آقای کرزی جواب داد :
« ما یک دفعه روس ها را دواندیم از این مملکت. ان شاءالله ناتو را هم ، ناتو را هم همین قسم ، با ناتو هم به شکل سابق به همکاری ادامه می دهیم و از ملا مح مد عمر آخوند هم استدعا می کنیم که ... آن برادر ما که در آن آخر نشسته خود را بالا بالا می کند ...چیست؟ خبرنگار است؟ خوب بگذارید سوال خود را بپرسد. این اتاق یک کمی خرد شده . امر داده ایم که برای شما ژورنالیست ها یک جای صحیح تیار کنند. از این چوکی های نرم که نیست ، در اکثر اتاق های کنفرانس دنیا دارند. از همان ها گفته ایم بیاورند...».
بنا بر گزارش ها آقای کرزی در ختم کنفرانس خبری گفت : « ما از این خاطر قهر نیستیم که در آن کارخانه ها کمی سهم داشتیم. ما از بی قانونی و بی عزتی پریشان استیم. یک چند صد سیرش از ما بود. خیر است. قهر ما از این خاطر است که یک روز در امریکا برادر ما را به جرم قاچاق مواد مخدر تحت تعقیب قرار می دهند. روزی دیگر کارخانه های ما را ، از ما که نبود از ملت بود ، خراب می کنند. خارجی ها هر جا که مواد مخدر یافتند شک می کنند. فکر می کنند که مواد مخدر فقط ضرر دارد. نمی فهمند که ما از مواد مخدر به حیث دوا استفاده می کنیم. اجداد ما همین کار را می کردند. این که عده یی از آن استفاده های بد می کنند چه ربطی به ما دارد؟ آدم باید مواد مخدر را هر شب بسیار کم استفاده کند. یک دود بالکل کفایت می کند. زیادش آدم را یک قسم گنگس می سازد. مخصوصا هروئین را که آدم زیاد بکشد احساس می کند که گوش های اش به اندازه ی این دست های من کلان شده اند. چشم آدم گرنگ می شود و آدم خیلی قد خود را کوتاه احساس می کند. سرک ها یک قسم یک بغله معلوم می شوند و درخت ها حرکت می کنند...»
« حمله مشترک ناتو و روسیه به چهار کارگاه تولید مواد مخدر در شرق افغانستان، انتقاد شدید رئیس جمهوری این کشور را برانگیخته است».
آقای کرزی که در یک کنفرانس خبری با روزنامه نگاران افغانستان سخن می گفت این رویداد را تلخ توصیف کرد و گفت :
« این اولین بار است که یک کشور خارجی ، یعنی روسیه ، در کمال بی شرمی بر خاک ما تجاوز می کند». وی در تایید گریه های یک خبرنگار وطنی - که بی وقفه اشک های خود را با گوشه ی دستار خود پاک می کرد- گفت :
« شما دقیق گریه می کنید. ننگ است به خدا که که که که که که روس ها باز بیایند».
رئیس جمهور افغانستان در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید « میان حمله ی روس ها و ناتو چه تفاوتی هست؟» گفت :
« بسیار تفاوت هست. ما الحمدالله همین طور مردم خوب هستیم. نمی گویم مشکلات نداریم. داریم. زیاد مشکلات داریم. ولی به فضل خداوند متال حل می کنیم. مارشال صاحب و استاد خلیلی و ریش سفیدان همه در خدمت هستند. وزیر صاحبان کار می کنند». خبر نگار مذکور دو باره پرسید : « ببخشید . سوال من این بود که چه فرقی هست بین حمله ی روس ها و نیروهای ناتو؟». آقای کرزی جواب داد :
« ما یک دفعه روس ها را دواندیم از این مملکت. ان شاءالله ناتو را هم ، ناتو را هم همین قسم ، با ناتو هم به شکل سابق به همکاری ادامه می دهیم و از ملا مح مد عمر آخوند هم استدعا می کنیم که ... آن برادر ما که در آن آخر نشسته خود را بالا بالا می کند ...چیست؟ خبرنگار است؟ خوب بگذارید سوال خود را بپرسد. این اتاق یک کمی خرد شده . امر داده ایم که برای شما ژورنالیست ها یک جای صحیح تیار کنند. از این چوکی های نرم که نیست ، در اکثر اتاق های کنفرانس دنیا دارند. از همان ها گفته ایم بیاورند...».
بنا بر گزارش ها آقای کرزی در ختم کنفرانس خبری گفت : « ما از این خاطر قهر نیستیم که در آن کارخانه ها کمی سهم داشتیم. ما از بی قانونی و بی عزتی پریشان استیم. یک چند صد سیرش از ما بود. خیر است. قهر ما از این خاطر است که یک روز در امریکا برادر ما را به جرم قاچاق مواد مخدر تحت تعقیب قرار می دهند. روزی دیگر کارخانه های ما را ، از ما که نبود از ملت بود ، خراب می کنند. خارجی ها هر جا که مواد مخدر یافتند شک می کنند. فکر می کنند که مواد مخدر فقط ضرر دارد. نمی فهمند که ما از مواد مخدر به حیث دوا استفاده می کنیم. اجداد ما همین کار را می کردند. این که عده یی از آن استفاده های بد می کنند چه ربطی به ما دارد؟ آدم باید مواد مخدر را هر شب بسیار کم استفاده کند. یک دود بالکل کفایت می کند. زیادش آدم را یک قسم گنگس می سازد. مخصوصا هروئین را که آدم زیاد بکشد احساس می کند که گوش های اش به اندازه ی این دست های من کلان شده اند. چشم آدم گرنگ می شود و آدم خیلی قد خود را کوتاه احساس می کند. سرک ها یک قسم یک بغله معلوم می شوند و درخت ها حرکت می کنند...»
