آیین ِ سر پرستی

بی بی سی خبر داد که "قانون سرپرستی وزارتخانه های افغانستان" تصویب شد.

در شرح این قانون آمده است که " سر " یک کلمه ی اصیل در عنعنه ی افغانی بوده و به معنای بزرگ یا کلان خانواده ، وزارت و غیره می باشد. مثلا وقتی که می گوییم " احمد *بی سر است" منظور این است که کسی نیست که احمد را مراقبت یعنی لت و کوب کند. در این قانون سر پرستی یعنی پرستش ِ بزرگ یا کلان ِ وزارت مربوطه.

بر اساس قانون سر پرستی وزارت خانه های افغانستان :

- هیچ کارمند هیچ وزارت خانه یی حق ندارد بیش از یک سر یعنی بیش از یک وزیر را پرستش کند. پرستش دو وزیر در یک زمان شرک محسوب می گردد و ان الوزیر لا یحب المشرکون.

- همه ی کارمندان وزارت خانه ها مکلف اند که روزانه به صورت مجموعی هشت رکعت تملق ایستاده به جا بیاورند و در صورت شک میان هفت و هشت با آشک و منتو به خانه ی وزیر رفته طلب مغفرت کنند.

- بر همه ی کارمندان واجب است که همه روزه سه ساعت ( از ساعت دوازده و نیم تا چهار بعد از ظهر) روزه ی سکوت بگیرند تا وزیر بتواند بر عرش ِ وزارت خود بخوابد. در صورت شکستن این روزه ی واجب کارمند گناهکار باید جهت کفاره از این رهنمود استفاده کند : شصت دالر جریمه باید داد/ یا به پای وزیر صیب افتاد.

- بر کارمندانی که معاش شان زیاد است حج ِ اکبر یعنی به دست آوردن دل وزیر واجب می شود. این کارمندان مکلف اند سالانه چهار دفعه گوسفند قربانی کنند و به زیارت حجرالمرمر خانه ی وزیر بشتابند. در روایات هم آمده که دل به دست آور که حج اکبر است/ خاصه آن دل که مربوط ِ " سر" است.

* البته می توان به جای احمد حامد هم گذاشت. اما از آنجا که حامد پسر خوبی است ، بی سری نمی کند و اوباما از او راضی است تصمیم گرفته شد که از همان مثال احمد استفاده شود.